Tata rozmawia z brzuszkiem

...a Mama się cieszy :) Nie wiem czy u Was też tak jest, ale rano i wieczorem przeznaczamy czas na rozmowę z brzuszkiem. Gdzieś wyczytałam, że już się uszy na tyle wykształciły i rozwinęły, że Maluch zaczyna słyszeć dźwięki także spoza swojego lokum.

Te momenty bardzo mnie rozczulają. Mówimy o głupotach, pytamy kiedy kopnie, czy Mu wygodnie i gdzie teraz ma główkę, czy zdradzi nam czy jest dziewczynką czy chłopcem, dlaczego jest taki nieśmiały i jeszcze nie odpowiada itp. Poza tym rozmawiamy do siebie, ale jakby przez Niego mówiąc o naszym dniu, co zrobiliśmy, co planujemy, jakie ciuszki oglądaliśmy, kto nas odwiedził.

Największą radość sprawia mi słuchanie opowieści mojego męża o tym, co będzie z Dzieckiem robił i te całusy, które mu daje, a które na razie pewnie ja bardziej odczuwam, szczególnie, że Tatuś celuje w środek brzuszka, a nie w miejsce, w którym prawdopodobnie jest Bobas, ale to szczegół. Zawsze robi mi się tak miło i upewniam się, że jestem z odpowiednią osobą. Zasypiając też stara się przynajmniej przez chwilę potrzymać rękę na brzuszku, na szczęście o buziaku tylko dla żony też nie zapomina :)

W ciągu dnia przeznaczam pewien czas na odpoczynek, kładę się na plecach słucham spokojnej muzyki i wspominając filmik z usg próbuję sobie wyobrazić jak Mały porusza się we mnie i w ten sposób jakby poczuć jego delikatne ruchy, które na razie chyba jednak są jeszcze za delikatne bym je naprawdę czuła. Już kilka razy pisałam, że w ciąży czas szybko płynie i pewnie niedługo nie tylko poczuję kopnięcia, ale i pojawi się brzuszek, a kuksańce w żebro będą męczyły zaś brzuch utrudni skłony, ale na razie... czekam na nie z utęsknieniem. Czasami już mi sie wydaje, ale jednak nie jestem pewna, a to pierwsza ciąża i ginekolog też mówił, że dopiero za około trzy tygodnie coś poczuję.