Czuję ruchy

Jeszcze pamiętam jakie emocje towarzyszyły temu odkryciu w pierwszej ciąży (więcej tu). Niezapomniane uczucie, wspaniałe i jak uspokajające, bo nie musiałam czekać na wizyty, by się dowiedzieć, że z Maleństwem wszystko dobrze - sam dawał o tym znać. Początkowo delikatnie, z upływem tygodni zdecydowanie mocniej i częściej. Pod koniec wspaniała była jego czkawka. Wcześniej nawet nie wiedziałam, że będę wstanie odczuć takie szczegóły. Wiązało się z tym też jakby ponowne odkrycie i upewnienie się, że jestem w ciąży. Brzmi to dziwnie, bo co tydzień sprawdzaliśmy jak się Maluch rozwija w internecie, czytaliśmy książki, były wizyty i usg, ale dopiero te ruchy uświadomiły mi, że to się nie dzieje gdzieś obok i nie dotyczy kogoś innego, a mnie, mojego ciała. To we mnie i dzięki mnie rozwijało się nowe życie.

Tym razem jest odrobinę inaczej. Wiedziałam czego się spodziewać i już wcześniej czasami czułam Synka, delikatne ruchy, ale wiedziałam, że te rewolucje, to moje Dziecko. Odczucie ulgi jest chyba nawet większe, bo i ta ciąża jest inna, przez chwilę nawet zagrożona, tym bardziej cenię każdy sygnał, że Mały nadal jest z nami, rusza się i kłopoty mamy aż tak go nie dotykają, choć niezauważone nie przechodzą. Już się nie mogę doczekać tego wiercenia, świadomości gdzie jest pupa, kolano... Odpowiedzi na dotyk, delikatne pukanie, dłoń męża. Jak będzie reagował na zaczepki Mikołaja? 

Właśnie Mikołaj. Powoli przygotowujemy go do tego, że coś się zmieni, że będzie miał Braciszka. Już wie, że w brzuszku mamy jest dzidzia i zdarza mu się dać buziaka na dobranoc nie tylko rodzicom, ale i Maleństwu :) Co mu nie przeszkadza gramolić się na mnie i oczekiwać "patataj"... W takich sytuacjach przejmuje go T. Jak zareaguje na kopnięcie od środka, rosnący brzuch? Musimy go też odzwyczaić od łóżeczka i zastąpić je innym. Akurat w tym momencie przeprowadzka będzie dobra, bo do pokoju dostanie swoje nowe łóżko. Mam tylko nadzieję, że ilość zmian go nie przerazi. Już teraz śpi u siebie w pokoju i nie chce spać z nami. Wyjątkiem jest czas, gdy jest chory, ale to na szczęście nie zdarza się często.

Powoli czuję się lepiej. Nie muszę leżeć plackiem, pozwalam sobie na spokojne spacery. We wtorek byłam na wizycie, ale ponieważ znowu wymiotowałam i miałam biegunkę, w związku z czym waga ponownie spadła (do 76 kg), to ginekolog zleciła ogólne badania. Kolejna wizyta już w środę i powinnam mieć usg. Mam nadzieję, że się potwierdzi, że z Małym wszystko bardzo dobrze. Może uda się go też dokładnie pomierzyć i ustalić termin porodu wg usg, bo ten z cyklu raczej jest przekłamany.