Świeżość LennyLamb

Noszenie w chuście wciąga ;) Nie doszłam jeszcze do etapu kolekcjonowania stosiku na każdy dzień tygodnia (głównie ze względu na koszty) i kombinowania z materiałami (chociaż chętnie bym się zamotała w coś innego dla porównania i sprawdzenia właściwości), ale gdy pojawiła się okazja wypróbowania czegoś nowego, to skorzystałam. Koleżanka ma chustę Lenny Lamb jasnozieloną w delikatne paski. Nie mam pojęcia jak się nazywa ten wzór, bo już go w ofercie nie ma. Nosiła w nim swojego Brzdąca kilka miesięcy, więc jest częściowo złamana. Byłam ciekawa różnicy między nią, a moją Nati.

Generalnie kolor nie mój, ale czułam się w nim o dziwo dobrze: świeżo, radośnie, wiosennie. Nawet przypadkiem ubrałam się w zieleń, a Maluch w kolekcji miał pasującą czapkę - ciut za małą, ale nie mogłam się powstrzymać ;) Okazało się ponownie, że Dominikowi i w zielonym dobrze. Chusta w tym samym rozmiarze co moja (długość ok. 4,6 m), ale odrobinę węższa i dla takiego maluszka to nawet lepiej. Dominik za kilka dni skończy 3 miesiące, ale na wadze 8 kg, więc mam co nosić. Mój mały Chuścioszek.
Dociągało mi się ją za pierwszym razem odrobinę trudniej, a właściwie nie tyle trudniej co dłużej, bo inaczej trochę, może dlatego, że złamana (co na plus oczywiście). To pewnie kwestia przyzwyczajenia, bo za drugim podejściem już poszło szybciej, a w trzecim sama się zdziwiłam swoim kunsztem ;) I jak moją Nati po kolejnym praniu zamotałam, to też wiązanie o wiele lepsze, bo i chusta lepiej się mota i ja do wprawy dochodzę.
Nosiło się bardzo dobrze (stwierdzenie na podstawie dwóch motań: spacer prawie 2 godz. i kręcenie się po domu półtorej; trzecie to jedynie wieszanie prania kilka minut). Bąbel zasnął momentalnie. Mąż i Starszy wcześniej wyszli, więc trochę pokrążyłam po placach zabaw by ich znaleźć. Trafiłam po 40 minutach. Mały cały czas spał. Obudził się dopiero, gdy zrobiło się głośniej. W drodze powrotnej już ślicznie się rozglądał, a przed domem pstryknęliśmy kilka zdjęć. Powyżej jedno z nich, pierwsze wiązanie i wybudzony Synek. Żałuję, że nie udało mi się utrwalić do domowego albumu śpiącego Okruszka - przesłodki wtedy jest. Taki wtulony, z rączkami koło twarzy, schowany, bezpieczny. Jak się budzi i rozgląda podziwiając świat nadal jest wspaniały, ale inaczej ;)

Zauważyłam kilka różnic technicznych między chustami poza szerokością. LL nie ma, albo ma mało wyraźne zaznaczone brzegi, tzn. nie ma jak ich szybko rozróżnić (w Nati są wykończone innym kolorem), a to jest jednak pomocne, szczególnie na samym początku, gdy się uczy wiązań, a długa chusta gdzieś się mota i wije ;) Poza tym metka wyznaczająca środek - zwariowana owca to genialny pomysł, choć słodka, to nie jest na środku, a przesunięta z 10 cm. Może to tylko ten egzemplarz tak ma, bo był skracany [pytałam i nie był, kupiona nówka]? Może jest to zamierzone, bo przynajmniej nic się nie wpija w kark dziecku ;) W Nati oznaczony jest środek na każdym boku, tu na jednym i metka mniejsza. Z jednej strony minus, bo łatwo przegapić, z drugiej plus, bo niepotrzebnie nie wystaje po zamotaniu ;) Mam trochę ponad 170 cm i jak rozłożę chustę, to środek znajduję łatwo i szybko, przynajmniej w domu, pewnie na dworze inaczej by to wyglądało, ale na razie nie próbowałam. No i pranie... Moje w 60 stopniach, ta zgodnie z metką do 30. No cóż przy dwóch chłopakach... Za to ma większe skosy na końcach i dzięki temu węzeł łatwiej się wiąże, ale mój mi się bardziej podoba. Jest też odrobinę cieńsza, więc jest mniejszy.

Podsumowując mini eksperyment: nosiło mi się bardzo dobrze (nic mnie nie uwierało i nie czułam ciężaru; podczas domowych porządków też było O'K mimo różnych figur dziwnych ;)). Odmiana mile widziana, ale zostaję chyba przy swojej, tylko muszę ją połamać trochę ;) Chociaż jeszcze pokombinuję i poszukam możliwości zamotania się w inne firmy (może LittleFrog), długości i materiały. Zakochałam się w wełnie więc może coś w tym kierunku? Albo bambus na lato? Poza tym kusi mnie kółkowa ok. 2 m, może by się przy Mikołaju sprawdziła, bo choć dzielnie maszeruje i jeździ na rowerku czy hulajnodze, to jednak przy dłuższej trasie się potrafi zmęczyć i jest problem. Zastanawiałam się kiedyś nad nosidełkiem ergonomicznym Tula, ale cena jest na razie zaporowa. Z drugiej strony chusty z mieszanych materiałów tanie też nie są. Może ktoś chętny do zasponsorowania kilku chust? ;) Jeżeli jest jakakolwiek szansa na noszenie przez T, to tylko nosidło, ale tym nie zamierzam się sugerować, bo trafił mi się oporny mąż w tej kwestii. Za to uwielbia jak ja idę z Dominikiem, więc już nie narzekam.

W tle złapany Mikołaj - przeskakiwał z kółka do kółka - twórczość własna kredą ;) Tak mu się spodobało, że Dominik był z nami i chusta, że wieczorem spróbuję go (15 kg) na plecach zamotać w Nati, bo ta już wróciła do właścicielki.