Skok rozwojowy i Dominik w liczbach

Skomentowałam wpis u Oli o nagłym skoku rozwojowym rocznego malucha i stwierdziłam, że i u nas tak jest. Co mnie nie dziwi, bo z Mikołajem było podobnie, cisza, coś tam ćwiczył i nagle: Bum! raczkuje, wspina się, klaszcze i coś tam jeszcze. Z Dominikiem teraz mamy okres, gdy nagle potrafi coś, czego niedawno nie umiał i to kilka rzeczy:

• stoi już bardzo ładnie (klik) i coraz odważniej sięga po coś, rozgląda się, przekręca
• stara się podnieść z leżenia na brzuchu na czworaka, tu chwyta się szczebelków łóżeczka i przechodzi do klęczek i wstaje - to mu jeszcze nie zawsze wychodzi
• za to technika z leżenia do siadania i podciągania się opanowana :) 
• przemieszcza się na siedząca - nie mam pojęcia jak to robi, ale sadzam go w jednym miejscu i nagle jest w drugim bez przekręcania się
• obracanie się plecy-brzuch-plecy czy leżenie-siedzenie-leżenie, to już pikuś
• przeprosił się z raczkowaniem i próbuje podnieść pupę i kilka kroków/kolanek pójść do przodu. 

Pomagamy mu w tym z Mikołajem i pokazujemy co i jak. Często czytam, że przy dwójce starsze się cofa - u nas tego nie ma. Jak go poproszę to w formie zabawy raczkuje, ale poza tym go to nie kręci. Za to zaczął opowiadać bajki, podaje Dominikowi zabawki, odkąd Braciszek stoi, to coraz chętniej odwiedza go w łóżeczku, a Dominik chętnie obserwuje u Majka w pokoju jego zabawy z nami. Najlepszą "zabawką" Młodszego jest właśnie Starszy Brat :)

• "szkolimy" go i dzięki temu coraz dłużej potrafi się sam bawić w łóżeczku, choć i tak musi nas widzieć do pełni szczęścia
• coraz ładniej je i dłużej wytrzymuje bez mojego mleka, ale butelka jest beee, chociaż już jej nie wyrzuca, a gryzie, więc jest lepiej? I to butelka baz względu na wypełnienie (woda, sok, moje mleko, modyfikowane)
• dłużej się na czymś skupia, interesuje
• cieszy się na nasz widok, wodzi za nami oczami i cały się odwraca, zaczepia nas - jest bardzo towarzyski i wszystko to umiał, ale jest teraz jakby bardziej świadome
• ma wyraźnie ulubione zabawki, do których podchodzi
• uwielbia i domaga się hopa, patataj i innych takich
• wkłada kostki do żyrafy - wystarczyło kilka razy pokazać!
• robi wspaniałe tryyyyy triiiii i czasami, cichutkie ma, mmma, mamamama :)

I tu wspomnienie - pierwsze nagrania Mikołaja z brumm brrrum i mamamama o TU. Już się nie mogę doczekać tego u Dominika. Chociaż pamiętam, że chwilami wołanie mnie a nie Tomka mnie męczyło i chciałam go uczyć tatatatatata :) Nawet miałam plan, że ewentualne drugi dziecko zacznę od tatatata a nie ma ma mmaama, ale nie, mama musi być!

Najciekawsze, że i przy Majku się łapię nagle na tym, że potrafi coś, czego niedawno nie umiał, albo dziwi mnie ile słów zna i o ilu rzeczach wie, bo niby mu tego nie tłumaczyliśmy, a gdzieś to wychwycił, zrozumiał sam :) Wspaniałych mam tych chłopaków, chociaż - żeby nie było tak słodko - potrafią mnie wyprowadzić z równowagi jak nikt.

I trochę liczb. Dominik dzisiaj skończył 8 miesięcy i 10/11 dni, na wadze ponad 10 kg, ubranka w rozmiarze 80 stają się przyciasne lub "dobrze przylegają podkreślając figurę" ;), 86 jest w użyciu, choć część jeszcze luźna. I tak te 10 kg, to moja doskonała prywatna siłownia - ile opa, podnoszeń na nogach w formie huśtawki, samego noszenia, tulenia... Wczoraj byłam na basenie i mimo długiej przerwy miałam pociągnięcia ramion, że hoho :) I choć moich małych mężczyzn (i dużego) kocham, to ta godzinka bez nich raz na jakiś czas jest potrzebna i wspaniała.

Skoro o liczbach - licznik odwiedzin bloga przekroczył 51 tysięcy, za co Wam bardzo dziękuję i zapraszam ponownie :)
A i bym zapomniała: zębów = 0, czyli jak u Mikołaja w tym wieku.