Roczek Dominika

Tak, tak to już dzisiaj :) Mój Młodszy Syn właśnie skończył 12 miesięcy. Pamiętam pierwszy dzień w szpitalu, cały czas mogłam na niego patrzeć i obserwować te minki :) To się właściwie nie zmieniło. Nasza Kruszyna kochana.

Pierwsze godziny życia

Pierwsze powitania ze Starszym Bratem, a ile buziaków dostał :)

Jedna z wielu kosmicznych minek

Basen w Barcinie

Mieliśmy w planach wypoczynek na świeżym powietrzu, ale że padał deszcz, to postanowiliśmy przejechać się na basen. Perła w Bydgoszczy prawdopodobnie byłaby pełna, w Solcu Kujawskim byliśmy ostatnio i było bardzo fajnie, ale chcieliśmy poznać nowe miejsce. Mąż słyszał pozytywne opinie o basenie w Barcinie. Decyzja zapadła i tym sposobem spędziliśmy bardzo miło czas w aquaparku :)

Nasza rodzina zdecydowanie uwielbia zabawy w wodzie. Pakowanie poszło szybko, Mikołaj zabrał swoje kąpielówki, klapki, czepek i rękawki do ukochanego plecaka. My całą resztę włącznie z jedzeniem, bo gdyby się pogoda poprawiła, to może podjechalibyśmy jeszcze gdzieś dalej, albo odwiedzili plac zabaw. Droga minęła nam szybko i spokojnie. Na miejscu jeszcze skusiliśmy się na dmuchaną piłkę i czas szaleństw w wodzie :) 

Poniższe dwa zdjęcia to zrzut ekranu z wirtualnego spaceru ze strony BOSIR, bo nie wpadłam na pomysł zrobienia zdjęć obiektu. Pierwsze to widok z rodzinnej zjeżdżalni. Oczywiście próbowaliśmy i był zjazd w duecie Mikołaj+Tata i Mikołaj+ja :) Szaleństwo! Po prawej widać mniejszą zjeżdżalnię niby słonika kończącą się w płytkim brodziku i tu dopiero była fascynacja i zjeżdżanie, zjeżdżanie i zjeżdżanie. Już samodzielne. Dominik też próbował. Poza tym trochę pływania z rękawkami, gonienie piłki, samochodzików, podskoki i takie tam.

I my w swoim żywiole. Widać ten plusk i radość - prawda? :)

Przedświąteczne warsztaty kulinarne dla dzieci

Wspominałam na facebooku, że w niedzielę byłam z Mikołajem na warsztatach kulinarnych dla dzieci. Było zdobienie mazurka, a właściwie mazurków i jajek. Na początku pewien bunt przy nakładaniu fartucha, ale potem fascynacja, skupienie i praca. Mały kucharz. Zajęcia prowadził kucharz, pedagog, a dodatkowo fotograf robił zdjęcia. Najpierw dzieci poszły umyć ręce, potem był mini wykład o mazurkach, tradycji i pokaz zdobienia. Mikołaj z zainteresowaniem śledził postępy kucharza. Potem z zapałem przystąpił do dekorowania swojego mazurka w kształcie prostokąta i dwóch mniejszych okrągłych. Nie oszczędzał masy kajmakowej, migdałów, kokosowych wiórków, czekoladowych kulek, moreli, kolorowego lukru - szalał na całego :) Małe były skromniejsze, bo z białą czekoladą i lentilkami, a drugi z dżemem wiśniowym i kokosem. Wszystkie pyszne i nie doczekały do świąt, dlatego dzisiaj zdobimy kolejne - muszą być na przyjazd Babci, a Bąbel nie może się doczekać kolejnej przygody w kuchni. 

Potem było zdobienie jajek. Dzieci zrobiły kurki i malowały pisakami kolorowe jaja. 

Ogólnie Mikołaj bardzo chętnie mi pomaga w kuchni, przygląda się. Czasami odbieram go wcześniej z przedszkola i robimy niespodziankę dla Tatusia w postaci pizzy. Przygotowuję ciasto, a on dzielnie i z zapałem smaruje i kładzie składniki, sprawdza czy równo, czy czegoś nie brakuje, przyprawia. Jak potem dumnie częstuje :) Kochany jest. Robimy też inne rzeczy, nie raz pomagał mi w pieczeniu ciast czy robieniu obiadu. Nie była więc to jego pierwsza przygoda w kuchni, ale w gronie dzieci i nie tylko z mamą jednak jest inaczej. Na koniec nawet założył czapę i zrobił zdjęcie z kucharzem. A! Prawie zapomniałam dostał też dyplom, który oczywiście musiał znaleźć się na ścianie w pokoju obok innych. Wróciliśmy bardzo zadowoleni.

Warsztaty odbyły się w restauracji w Bydgoszczy i są organizowane odpłatnie prawie co tydzień w niedzielę. Więcej informacji znajdziecie na profilu Park Hotel Kids na fb.

A ja noszę i noszę :) Chusta z wełną LennyLamb

Już o chustach jakiś czas nie było, bo też zimą nie nosiłam. Jesienią w chuście i polarze owszem, potem Dominik zaczął się robić ciężki, z tyłu się ciut bałam jeszcze i w efekcie były spacery w wózku. Nawet jedną sprzedałam w ramach likwidacji stosiku, ale pozostałe tak na mnie patrzyły i kusiły ;) Dzisiaj zamotałam kilka razy w plecak z krzyżem i ściągałam pranie na balkonie. Na spacer jednak jeszcze wiązanie z przodu. Tym razem wybraliśmy się w chuście tkanej z domieszką wełny, bo pogoda niepewna. Mam LennyLamb Sosnę o długości 4,6 m. Taka ciężka, jeszcze niezłamana, ale nosiło mi się w niej bardzo dobrze. Małemu też się podobało, chyba jednak nadal lubi taki sposób podróżowania :) Trochę też zaszalałam z aparatem i porobiłam zdjęcia na pamiątkę, ale albo twarze, albo coś w ustawieniach namieszałam i pokażę Wam tylko kilka.

Ciekawski Bąbel musi wszystkiego dotknąć

Czasami i mi odbija :) A jak D się przy tym śmieje

Przeszliśmy tak spory kawałek zatrzymując się na zdjęcia. Szukanie miejsca do postawienia/powieszenia aparatu ;) Zrobiliśmy przerwę i mini piknik. I tu chusta posłużyła za kocyk. Chciałam dołączyć do Syna, gdy zaczęło padać. Zamotałam go i spokojnie zaczęłam wracać, gdy nagle zaczęła się burza, grad... Wróciliśmy bardzo szybkim tempem. Bardzo, a i tak zmokliśmy. W domu mleko, kołderka i sen, a ja herbata. Brrr... Spacer mimo wszystko bardzo przyjemny i ogólnie udany :)

Wesołe miasteczko

W sobotę Mąż miał urodziny, ale dzień przypominał raczej ten z dziecięcych marzeń ;) Żeby nie było w piątek zrobiłam karpatkę, w sobotę się trochę wyspał, a w niedzielę był tort, ale wracając do soboty. Wyszliśmy z domu po 9, więc place zabaw były nasze, a wesołe miasteczko jeszcze zamknięte. Wybraliśmy się rowerami. Pierwszym celem był duży plac zabaw, o którym już wspominałam choćby tu czy tu. Mikołaj pojeździł trochę po specjalnej trasie dla małych rowerzystów, potem wspólnie z Młodszym Bratem piaskownica, trochę zjeżdżalni i huśtawek. 

Obowiązkowe odbijanie i kopanie piłki. I tu nie tylko Mikołaj szalał, chociaż jednak zdecydowanie więcej biegał. Za to Dominik ćwiczył chodzenie i idzie mu już coraz lepiej. Zdjęć nie mam, bo stałam na bramce :)

O 11 otwierali wesołe miasteczko, więc koniec zabawy i na rowery. Tu pierwsze co się dało zauważyć, to za głośna muzyka i hałas. Tradycyjnie ceny biletów mnie szokują już. Właściwie jak tak piszę, to przypominam sobie bardzo podobny weekend rok temu, gdy Mikołaj pierwszy raz był w wesołym miasteczku, a Dominik jeszcze leżał. Tym razem już skończył 3 lata i jest wyższy, odważniejszy i na więcej atrakcji mógł wejść. Dominik też był zainteresowany, obserwował, ale jeszcze jednak jest za mały. Najpierw było szaleństwo w basenie pełnym kulek. Potem samochodziki i kolejka, a na koniec przelot helikopterem ;) I pamiętam, że kiedyś się podnosił i obniżał sterowany drążkiem, a teraz to zmienili na dwa przyciski i to już nie jest to :)

Po tylu atrakcjach powrót do domu na drzemkę i obiad, a popołudniu Myślęcinek, ale to już innym razem, bo i tak długo Was męczę ;)

 Teraz tylko zdjęcie części placu zabaw - zamek, który Mikołaj uwielbia. I nie tylko on.

Spacer, niby taki sam a inny :)

Dominik rośnie jak na drożdżach. Ukradkiem minęło 11 miesięcy i zbliża się roczek. Włosy coraz dłuższe i mimo podcięcia przeze mnie nadal za długie i takie rozczochrane, więc powoli się szykuję na wizytę u fryzjera, albo zbieram odwagę na samodzielne strzyżenie maszynką, tylko tu efekt może być zaskakujący i daleki od zamierzonego :) Zęby nadal dwa i więcej chyba jeszcze przez jakiś czas nie będzie, czyli idzie w ślady Mikołaja. Coraz więcej potrafi, stawia pierwsze samodzielne kroki. Na razie dwa, trzy, ale się rozpędza i coraz częściej próbuje. Wróżę mu niedługi sukces, a sobie latanie za nim ;) Na szczęście nadal śpi w ciągu dnia - codziennie, raz, ale zawsze. Chodzi spać w okolicach 20, raczej przed, a budzi się koło 6.30-7, więc też tragedii nie ma. Jeżeli ktoś w tym miejscu pomyślał, że śpi bez przerwy to błąd krytyczny, budzi się na mleko jeszcze.

W związku z tymi zmianami, chęcią chodzenia, poznawania, dotykania wszystkiego zmieniła się też forma naszych spacerów. Wprawdzie jeszcze wytrzymuje w wózku na zakupach czy czas dotarcia do placu zabaw przetrwa całkiem spokojnie, ale jak już widzi, że się zbliżamy, to nie ma mocnych. Chce wyjść i się bawić! Co za frajda w samym siedzeniu i oglądaniu innych? Praktycznie codziennie jesteśmy na placu zabaw. Piaskownica to jego nowe królestwo, szczególnie łopatka i niszczenie moich budowli i babek. Najchętniej wychodzi jak jest też Mikołaj z nami. Poza tym odkrył przyjemność huśtania się na zwykłej i takiej podwójnej huśtawce z Bratem. Oczywiście place zabaw nam się zmieniają, bo na każdym jest coś innego, a i mi by się szybko znudziło to samo miejsce. Z Mikołajem przetrwałam tylko dlatego, że było kilka znajomych mam i czas zabaw dzieci, to był czas naszych pogaduszek. Teraz jakoś mało dzieci jest i nie wiem czy to ja w tak dziwnych godzinach chodzę, czy w złe miejsca?

Nawet spacer do lasu już nie jest taki sam, bo przecież "Mamo tam jest mech, igiełki i ja muszę być bliżej, dotknąć, powąchać", a "może to się je"? Jest ciekawie :) Chociaż opcja szybkiego marszu i spalania kalorii odpadła, to za to więcej dźwigam, oczy dookoła głowy i jeszcze umiejętność przewidywania przyszłości poproszę, bo pomysły są przeróżne.

Czas na rowery

Pisałam, że mamy z mężem małego kręćka na punkcie rowerów? Nie? To czas najwyższy :) Nawet nasza druga podróż poślubna to rowery, namiot i Bornholm - polecam! Ekhm... druga, bo my z różnych powodów braliśmy cywilny rok przed kościelnym. I tym sposobem w tym roku będzie nasza 6/5 rocznica.

Ale nie o tym miało być. Mikołaj swój rower dostał na drugie urodziny i szybko chwycił co i jak. Może dzięki temu, że wcześniej szalał na jeździku. Tak czy inaczej uwielbia jeździć. I na swoim rowerku i wcześniej na foteliku jako pasażer. Teraz jest już powoli za duży i jego miejsce zajął Dominik. Tym sposobem wczoraj w czwórkę otworzyliśmy sezon rowerowy :) 

A to nasz sprzęt u celu, czyli na placu zabaw dalszym. Męża z fotelikiem, mój i Mikołaja z koszykiem i kredą aktualnie plus kask obowiązkowo.

Moi mężczyźni prezentowali się mniej więcej tak :) Dominika w sumie nie widać niestety.

To pierwszy raz Dominika, więc bez szaleństw. Podobało mu się, cały czas się rozglądał i uśmiechał. Na placu zabaw za pomocą kredy robiliśmy kolorowy piasek, zamki. Trochę czasu spędzili na huśtawkach. Poznaliśmy nową koleżankę i M rozmawiał z nią o ulubionych bajkach. Potem powrót do domu.

W sumie niezupełnie, bo sama jeszcze pojeździłam godzinę po leśnych drogach. Bez dzieci, bez celu, wolność! Tego mi brakowało. I teraz część wyjść na kijki pewnie na dwa kółka zamienię :) I się pochwalę, że schudłam ostatnio 4 kg, do celu jeszcze tylko 8-10... tylko ;) Przy takiej pogodzie dam radę!

Wypadek w przedszkolu

Ostatnio cały czas się coś u nas dzieje i nie mam na nic czasu. Niestety nie są to tylko wizyty na placu zabaw i długie spacery, ale i wypadki. W czwartek kolega w przedszkolu popchnął Mikołaja. Tak niefortunnie, że spadł na stół i rozciął sobie wargę. Dodam ulubiony kolega i największy rozrabiaka w grupie... Panie od razu przyłożyły opatrunek lodowy, położyły go i chyba odrobinę panikowały. Raz do mnie zadzwoniły, a że akurat karmiłam i nie odebrałam, to po chwili jedna z opiekunek była już u nas w domu. Zabrałam Dominika i podeszliśmy po Mikołaja. Leżał z opatrunkiem na łóżeczku, obok niego dwie panie. Reszta dzieci w kółeczku, bo podobno była pogadanka o tym dlaczego nie wolno popychać. Mały się przytulił, ubraliśmy się i do domu. Warga nie wyglądała dobrze, jeszcze trochę krwawiła, ale bez tragedii.